کودکان 3 تا 5 سال تفاوتی بین واقعیت و تخیل قائل نیستند. از نظر آنها هرچه به ذهنشان خطور کند، واقعی است. دقت کنید که در حدود 4سالگی به احتمال زیاد متوجه وجود یک دوست خیالی میشوید که مدتی هم با شما و فرزندتان زندگی خواهد کرد.
پسر 5 سالهای دارم که حدود 2 ماه است دوستان خیالی زیادی را در ذهنش ساخته و مدام آنها را پرورش میدهد. او خیلی اوقات با آنها حرف میزند و آنها را مخاطب قرار میدهد. حتی وقتی میخواهد بیرون برود میگوید من نمیآیم چون دوستم تنها میماند و وقتی بیرون هستیم برایش خرید میکند. اوایل من و پدرش این موضوع را جدی نمیگرفتیم. اما او تقریبا بیشتر دوستان واقعیاش را کنار گذاشته و تنها با آنها حرف میزند. نکته مهم اینجاست که دوستان پسرم هر بار در سن و سال و شرایط متفاوتی هستند. با توجه به اینکه مربیان مهد پسرم اذعان دارند که او باهوش است حالا نگرانم که پسرم در دنیای واقعی نباشد و توهم یا مشکل روانی داشته باشد. من نمیدانم باید به این موضوع اهمیت ندهم یا برعکس، پر و بالش بدهم یا اینکه قاطعانه با او حرف بزنم. میخواهم بدانم اگر این موضوع طبیعی است تا چه زماني نباید نگران باشم........