والدینی که فقط یک فرزند دارند، همیشه خود را برای تنها ماندن فرزندشان ملامت میکنند و نمیتوانند خود را راضی کنند که با وجود توجه، عشق و علاقهای که معطوف به فرزندشان میکنند، این تنهایی برای او خوب باشد... .
گرچه روانشناسان اتفاق نظر دارند که تکفرزندی معایب زیادی نسبت به چند فرزندی دارد، اما منکر آن هم نیستند که تکفرزندی مزایایی نیز دارد. چرا که والدین مجبور نیستند محبت و توجه خود را میان چند فرزند تقسیم کنند و تمام توان عاطفی و امکانات مالی خود را معطوف به تنها فرزندشان میکنند، اما مساله اینجاست که رقیب نداشتن در جلب توجه و محبت والدین روی دیگری نیز دارد. یعنی با وجود آن که بشدت اعتماد به نفس فرزند خانواده را تقویت میکند، نسل برآمده از این خانوادهها را به سمت انزوا و تنهایی سوق میدهد.
حال شاید بپرسید که آیا تکفرزندها لزوما منزوی میشوند؟ ...........