کودک خيلي زود بين آدمي از جنس مؤنث و آدمي از جنس مذکر تفاوت مي گذارد، اين توانايي از پايان نخستين سال زندگي اش ديده مي شود. (1) اگر عکس هاي آدم بزرگ هاي هر دو جنس را نشان دهند و از او بپرسند: « مامان کجاست ؟ »، « بابا کجاست؟ » او آن ها را بر اساس جنس شان نشان مي دهد.
مرحله ي بعدي درخود شناسي به عنوان فردي مشابه ديگران در شناختن خود به عنوان پسر يا دختر است که در حدود هجده ماهگي روي مي دهد.(2) اين بدان معنا نيست که کودک چنين مفهومي را به صورت جمله ي « من پسر هستم » يا « من دختر هستم » بر زبان مي آورد، ولي مي داند که دو جنس وجود دارد، پدر و مادرش متفاوت هستند و خود او شبيه پدر يا مادرش است. من با تعدادي از بچه هاي حدوداً دو ساله که خوب صحبت مي کردند به تجربه اي دست زدم. هنگامي که از دختر بچه ها مي پرسيدم: « تو پسري؟ » بي درنگ با يک « نه » قاطع رو به رو مي شدم، و همين پاسخ را از پسر بچه هايي............